Ανακάλυψα πρόσφατα μια καινούρια λιχουδιά που έρχεται να προστεθεί σε όλα τα νόστιμα που έχω δοκιμάσει κατά καιρούς: πλαστελίνη, καστανόχωμα, χνούδι χαλιού, άμμο θαλάσσης. Λέγεται κρέμα για σύγκαμα ή κάτι τέτοιο και είναι γνωστή στους περισσότερους μπέμπηδες που σέβονται τις πάνες τους.
Περιγραφή: Είναι κρέμα, άρα τρώγεται. Δεύτερον, είναι άσπρη, κολλώδης και παχύρευστη: θυμίζει ρυζάλευρο– πολλοί θα έλεγαν και ασβέστη, αλλά εγώ επιμένω στο ρυζάλευρο. Άρα τρώγεται. Τρίτον, αρκεί μια πολύ μικρή ποσότητα για να χορτάσεις και έτσι κάνεις οικονομία στην οικογένεια. Επίσης, την τρως απευθείας από το σωληνάριο ή το κουτί της και με τα χέρια- δεν λερώνεις πιάτα, κουτάλια, πιρούνια, σκέφτεσαι τη μαμά.
Κυρίως, απαγορεύεται να τη φας. Άρα τρώγεται.
bebisthoughts 