First World Problems- για νήπια

1. Η κούνια πάει μέχρι ένα σημείο και μετά κατεβαίνει. Θέλεις να κάνει μία πλήρη περιστροφή. Με εσένα μέσα. Παιδική χαρά, σου λέει μετά.
2. Ο κύκλος ζωής μιας μπαταρίας είναι απελπιστικά μικρός.
3. Μάρτυς μου ο-χωρίς-μπαταρία-Μίκυ, μόλις μεγαλώσω θα γίνω εξπέρ στο άλλαγμα μπαταρίας.
4. Ο κύκλος ζωής μιας πάνας είναι απελπιστικά μικρός.
5. Μάρτυς μου η sudocrem, μόλις μεγαλώσω θα μου αφήνω την πάνα από το πρωί ως το βράδυ σερί.
6. Θες να σου κάνουν φούσκα και με την καραμέλα.
7. Δεν σβήνει η ξύστρα.
8. Δεν ξύνει η γόμα.
9. Θες να μένουν οι μαρκαδόροι ανοιχτοί χωρίς να ξεραίνονται.
10. Δεν έχεις αποφασίσει σε ποιο κρεβάτι θα κοιμηθείς σήμερα.
11. Δεν έχεις αποφασίσει αν θα κοιμηθείς σήμερα.
12. Θες να φοράς τα παπούτσια σου με μόνο κριτήριο ποιο βρέθηκε μπροστά από κάθε πόδι.
13. Δεν υπάρχουν δεξιά και αριστερά παπούτσια. Μόνο παπούτσια.
14. Μπερδεύεις τα νούμερα με τα γράμματα. Το 3 με το ε. Το 1 με το ι. Μόνο εσύ το βλέπεις;
15. Και τι είναι νούμερα; Και τι γράμματα; Πιστεύεις ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση πρέπει να ξεκινήσει από τον παιδικό σταθμό.
16. Σου την σπάνε τα ιντεράκτιβ παιδικά. Πιστεύεις ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση πρέπει να ξεκινήσει από την Ντόρα.
17. Δεν θες παγωτό χωνάκι, ούτε παγωτό κυπελάκι, θες μόνο παγωτό ξυλάκι.
18. Από το παγωτό ξυλάκι τρως μόνο την επικάλυψη σοκολάτας. Και δεν λέγεται επικάλυψη σοκολάτας. Λέγεται «γύρω-γύρω».
19. Λίγο από το «γύρω-γύρω» πέφτει στο χαλί (δεν σε νοιάζει), λίγο από το άσπρο στην μπλούζα σου (επίσης) και λίγο στα χέρια σου (εντάξει), ενώ όσο δεν σκούπισες με το μανίκι παραμένει στην εξωτερική γωνία των χειλιών σου- τρελαίνεσαι.
20. Δεν έχεις όσα παιχνίδια θα ήθελες. Έχεις περισσότερα.
21. Μάλλον μέχρι τα τρία σου δεν θα έχεις καταφέρει να αποκτήσεις ένα αληθινό αυτοκίνητο. Ή έστω τρένο. Νιώθεις αποτυχημένος.
22. Αδυνατείς να καταλάβεις γιατί, για να αρχίσει η επιχείρηση ‘κόψιμο πάνας’, πρέπει να φύγουν τα χαλιά.
23. Αδυνατείς να καταλάβεις οτιδήποτε έχει σχέση με το κόψιμο πάνας. Δεν σε αφορά.
24. Αναπολείς τα χρόνια που αρκούσε ένα απλό ‘κακό!’ ή ‘ποτέ!’ για να σε προειδοποιήσουν για κάτι. Τώρα σου απομαγνητοφωνούν έκθεση ιδεών.
25. Βλέπεις παλιά βίντεο με εσένα και την αδελφή σου και θες να μπεις μέσα. Πιάνεις την οθόνη. Σου εξηγούν ότι αυτό δεν γίνεται. Ναι, όπως δεν γινόταν να πάμε στο πάρκο, νύχτα. Και πήγαμε. Και όπως δεν γινόταν να γράψω στον τοίχο, μέρα. Και έγραψα.
26. Γιατί κάθε φορά που μπαίνω στο σαλόνι και βλέπουνε Game of Thrones, το κάνουνε pause; Τι στο καλό, κεφάλια κόβουνε;