Αγαπητέ Άη Βασίλη,
δεν θα αναρωτηθώ αν υπάρχεις ή δεν υπάρχεις. Βασικά, γιατί κανένα τρίχρονο δεν το κάνει. Το χάφτει απλώς και συνεχίζει τη ζωή του. Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω γιατί δεν θέλω να σου γράψω γράμμα. Διάβασε, λοιπόν, προσεκτικά!
Δεν σου στέλνω γράμμα με το δώρο που θέλω να μου φέρεις την πρωτοχρονιά, γιατί…
1. Δεν θα μπορώ να περιμένω μέχρι τότε.
Πραγματικά, υπάρχουν παιδιά εκεί έξω που γράφουν τι δώρο θέλουν και μετά περιμένουν ήσυχα για μέρες, μέχρι να τους το φέρεις; Υπάρχετε, τέτοια παιδιά; Μακριά μου, δεν κάνω παρέα με αγίους.
2. Θα έχω αγωνία αν το βρήκες ή όχι!
Και έστω ότι το πάρω απόφαση, μετάσχω στην αγιοσύνη και περιμένω… Είμαι σίγουρος ότι θα μου φέρεις αυτό ακριβώς που ζήτησα; Είμαι βέβαιος ότι υπάρχει αυτό ακριβώς που ζήτησα; Θυμάμαι αυτό ακριβώς που ζήτησα;
3. Μέχρι τότε θα έχω ξεχάσει τι ζήτησα.
Όχι δεν έχω μνήμη χρυσόψαρου. Έχω μνήμη τρίχρονου.
4. Φυσικά και μέχρι τότε θα έχω αλλάξει γνώμη.
Τι περίμενες; Δέχομαι επιδράσεις, βομβαρδίζομαι από επιλογές. Αναθεωρώ. Τη μια στιγμή θέλω φιγούρες μαξ στιλ. Την άλλη στούντιο ομορφιάς βέρι μπέλα. Την άλλη μπάρμπι μαριπόζα. Ντάξει, ποτέ δεν θέλησα φιγούρες μαξ στιλ.
5. Γιατί κάτι μου λέει ότι δεν μπορώ να ζητήσω Ο,ΤΙ ακριβώς θέλω.
Αποφάσισα. Φέτος δεν θέλω παιχνίδι. Θέλω κατοικίδιο. Τον Ρούντολφ. Τι έγινε Αη Βασίλη? Κατάπιαμε τη γλώσσα μας; Καταλαβαίνω: έχεις κι εσύ τα όριά σου, τα ψιλά σου γράμματα… Με κάτι τέτοια όμως χάνουμε κι εμείς την πίστη μας στο θεσμό.
6. Μέχρι τότε, θα με έχουν εκβιάσει άπειρες φορές ότι αν δεν κάτσω καλά, δεν θα μου το φέρεις.
Ναι, είναι χειριστικοί. Ναι, δουλεύει. Είμαστε της σχολής «εκβιασμός είναι η συνέχιση της επιβράβευσης με άλλα μέσα». Οικογενειακώς.
7. Μέχρι τότε, θα έχουν αυξηθεί οι προσδοκίες μου από την αναμονή και έτσι το δώρο θα μου φανεί ‘λιγότερο’.
Μια φορά η μαμά είχε παραγγείλει κάτι από τηλεμάρκετινγκ -όχι το πρίτι μπρα, μπορεί την έξυπνη σίτα- αλλά μόλις το παρέλαβε είπε τελικά ότι δεν ήταν τόσο καλό όσο το περίμενε. Εντάξει, το πρίτι μπρα.
8. Όπως και να χει, θα ζηλέψω το δώρο της αδελφής μου.
Ξέρετε το συναίσθημα. Το ζείτε κάθε Χριστούγεννα. Κρυφοκοιτάζατε τα δώρα που ανοίγουν οι άλλοι -πριν ανοίξετε τα δικά σας- και η αίσθηση ότι θα είναι καλύτερα από τα δικά σας, σας συνεπαίρνει. Πόσο -με- ζηλεύετε που δεν μπορείτε να ξεσπάσετε σε λυγμούς και να τους τα αρπάξετε με λύσσα από τα χέρια.
9. Γενικότερα, λατρεύω τις εκπλήξεις.
Το αφήνω, λοιπόν, πάνω σου. Λογαριαζόμαστε μετά.
bebisthoughts 