20 φράσεις που δεν λέμε ποτέ σε ένα τρίχρονο.

Εκτός αν θέλουμε να ακούσουμε τις πληρωμένες απαντήσεις του.

1. Ο καφές είναι για τους μεγάλους.

Ναι, όπως ήταν και το κινητό τους, το κρεβάτι τους, τα κλειδιά τους και η προσωπική τους ζωή.

2. Απαγορεύεται!

Από τις λέξεις που ακούει πιο συχνά ένα τρίχρονο. Ισχύει πραγματικά μόνο στο 2% των περιπτώσεων. Μεταξύ μας, ούτε σ’ αυτές πας φυλακή…

3. Δεν θα το ξαναπώ!

Θα το ξαναπείς!

4. Την επόμενη φορά που θα το κάνεις αυτό, μπλα μπλα μπλα…

Λάθος χρήση αριθμού. Εννοούν ‘τις επόμενες φορές’. Και το μπλα μπλα μπλα σπάνια εφαρμόζεται.

5. Θέλω να μιλήσουμε. (Ή και) Πρέπει να μιλήσουμε.

Πρόλογος για κάτι που δεν θέλεις με τίποτα να ακούσεις. Θα ήταν προτιμότερο να ήσουν 33 και να ακολουθούσε απλώς το «θέλω να χωρίσουμε…».

6. Είμαι όμορφη;

Ερώτηση παγίδα, για όλες τις ηλικίες. Θα ήταν προτιμότερο να ήσουν 43 και να αρκούσε μόνο να γυρνούσες πλευρό. Ό,τι και να της πεις, θα τα κάνεις χειρότερα. Είναι από εκείνες τις μέρες…

7. Ποτέ!

Πας στοίχημα;

8. Τώρα!

Ποτέ.

9. Είμαι τόσο υπερήφανη για σένα.

Παγίδα. Ακολουθείται από ένα «αλλά». Ή από ένα «όμως».

10. Έχεις καταφέρει τόσα πολλά πράγματα μόνος σου.

Ακόμα περιμένεις το «αλλά».

11. Αλλά τα κακά τα κάνουμε στη λεκάνη.

Τόσο ωραίος πρόλογος, τόσο μπλιαχ κατάληξη.

12. Είναι πολύ επικίνδυνο.

Αν σας είχα ακούσει, τώρα ακόμα θα μπουσούλαγα.

12. Μην χτυπάς την αδελφή σου.

Δεν θα πω τα κοινότυπα «εκείνη το ξεκίνησε πρώτη» και άλλες τέτοιες αηδίες. Απλώς, με διασκεδάζει.

13. Είσαι τόσο μεγάλος!

Κατάλαβα, το πάτε στο μπιμπερό.

14. Θα είσαι πάντα το μικρό μου!

Να παραβλέψω το γεγονός ότι μου προκαλείτε ηλικιακή σύγχυση. Μπορώ να έχω τώρα πίσω πάνα και πιπίλα;

15. Θα μετρήσω μέχρι το 10.

Θα με είχες ακόμα και αν σταματούσες στο 3, αλλά, διάολε, δεν χάνω αυτό το κρεσέντο με τίποτα.

16. Ξέχασέ το.

Δεν ξεχνώ.

17. Θέλω να σταματήσεις αυτό που κάνεις. Τώρα.

Αν ήθελα να σταματήσω αυτό που κάνω, θα το είχα σταματήσει. Και πίστεψέ με, μπορώ να φωνάξω πιο δυνατά. Όσο για το τώρα, δες 8.

18. Μην πετάς άμμο στην αδελφή σου.

Είπαμε, με διασκεδάζει.

19. Μην τρως άμμο.

Δεν τρώω, δοκιμάζω.

20. Φτύσε την άμμο. Τώρα. Και μην με γλείφεις.

Από τις εκφράσεις που δεν περίμενες να ξεστομίσεις λίγα χρόνια πριν. Έτσι, μαμά;

Διατροφικές μου συνήθειες

  1. Κάτι που τρώω με άνεση σήμερα δεν σημαίνει ότι θα το φάω με άνεση και αύριο. Ξεχάστε λοιπόν το επιχείρημα «τα γιουβαρλάκια ήταν το αγαπημένο σου φαγητό!» και επικεντρώστε όλη σας την προσοχή στο ‘ήταν’. Επίσης, δεν σημαίνει ότι δεν θα τα τιμήσω μεθαύριο.
  2. Ποικιλία: Να μια λέξη που θα πρέπει να διαχωριστεί τελείως από τη διατροφή των νηπίων.
  3. Μονοφαγία: Ήρθε η ώρα να της δώσουμε τη θέση που της αξίζει.
  4. Οτιδήποτε έχει διαφορετικό χρώμα ή υφή πάνω στο κύριο σώμα της τροφής, αποτελεί ξένο σώμα ή, απλούστερα, «φλούδα». Φλούδα δηλαδή μπορεί να έχει το –καθαρισμένο- μήλο αλλά και η φακή, το κοτόπουλο, το ψωμί, ακόμα και η πορτοκαλάδα. Σας την υποδεικνύω, την βγάζετε με το χέρι σας, την τρώτε και συνεχίζουμε από εκεί που είχαμε μείνει.
  5. Από την παραπάνω θεωρία (απαγόρευση συνύπαρξης διαφορετικών χρωμάτων και υφών στην ίδια μπουκιά) εξαιρείται η πίτσα. Για ευνόητους λόγους.
  6. Μην βάζετε σε όλα τα λαδερά, κρέας. Είναι ή φασολάκια ή κοτόπουλο. Μην τα μπερδεύετε στην ίδια κουταλιά μαζί γιατί το ένα απορρίπτει το άλλο ως φλούδα (βλέπε πριν). Επίσης, μην λιώνετε με το πιρούνι το κοτόπουλο για να κρυφτεί κάτω από τα φασολάκια. Εξέχουν οπωσδήποτε οι ίνες, άρα φλούδα.
  7. Μην μας δίνετε πολλές επιλογές. Πάντα να ξέρετε ότι στις πολλές επιλογές υπερισχύει η μία. Και είναι αυτή στην οποία ποντάρατε και ελπίζατε λιγότερο.
  8. Το θεωρώ αυτονόητο, αλλά μάλλον δεν είναι για όλους. Το ότι τρώω π.χ. φακές δεν συνεπάγεται ότι μου αρέσουν όλα τα φαγητά της κατηγορίας- θα έλεγα το αντίθετο: Από όλα τα όσπρια, μου αρέσουν ΜΟΝΟ οι φακές.
  9. Αν υπάρχει ψωμί μαζί με το φαγητό θα φάω ψωμί χωρίς το φαγητό. 
  10. Αλήθεια τώρα, περιμένει κανένας να φάω σαλάτα;;;
  11. Μην μετονομάζετε φαγητά πιστεύοντας ότι δεν θα το προσέξουμε. Το ψάρι δεν είναι κοτόπουλο, η φασολάδα δεν είναι φακές, η κολοκυθόπιτα δεν είναι τυρόπιτα, η τυρόπιτα δεν είναι πίτσα, η μαύρη σοκολάτα δεν είναι καφέ σοκολάτα.
  12. Υπάρχουν μέρες που το φαγητό απλώς δεν είναι στην προσωπική μας ατζέντα. Live with it!
  13. Το ότι μια τυχαία μέρα κάτω από αδιευκρίνιστες τυχαίες συνθήκες έφαγα ρεβιθάδα σε μία ταβέρνα, πραγματικά δεν σημαίνει ότι θα τη φάω και στο σπίτι.
  14. Θα μασάω όση ώρα θέλω.
  15. Δεν είναι ότι εγώ τρώω λίγο αλλά ότι όλοι οι άλλοι τρώνε πάρα πολύ. Αλήθεια.
  16. I don’t care που το τάδε παιδάκι τρώει όλο το φαγητό του. Στατιστικά να το δεις, ένα άλλο, στο απέναντι σπίτι, αφήνει το μισό. Και τελοσπάντων, παραείμαστε όλοι μεγάλοι για τέτοια επιχειρήματα…
  17. Είσαι ό,τι δεν τρως.
  18. «Φάε για να μεγαλώσεις.» Γουάου… Το κίνητρο!

Χριστούγεννα: supersizeme

Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή που όλοι αποφασίζουν μαζικά να συζητούν πόσο μελωμένο πρέπει να είναι ένα μελομακάρονο για να έχει επιτυχία –αν και σε κάθε σπίτι υπάρχουν και αυτοί που το θέλουν τραγανό, σαν μπισκότο- και πως κουραμπιές χωρίς φρέσκο βούτυρο δεν είναι κουραμπιές. Στη συνέχεια, τρώγοντας μέχρι σκασμού και πάντα τινάζοντας την άχνη γιατί παχαίνει, μιλάνε για δίαιτες, και πως όχι μωρέ, τι χημικές και αηδίες, καλύτερα να τρως από όλα και από λίγο, κάτσε να περάσει πρώτα και του Αγιαννιού και βλέπουμε…

Σπάω το μυαλό μου να θυμηθώ ποιος γεννήθηκε τα Χριστούγεννα, αλλά το μόνο που βλέπω μπροστά μου είναι μέλι και ζάχαρη άχνη, ξεχνάω ποιος…

Δελτίο κλάματος

Νομίζετε ότι κλαίμε επειδή δεν έχουμε με τι να ασχοληθούμε ή επειδή θέλουμε να μας δώσετε σημασία. Κι όμως, τις περισσότερες φορές κλαίμε για πολύ συγκεκριμένους –και τελείως άξιους κλάματος- λόγους. Εγώ, για παράδειγμα, μια τυχαία μέρα, κλαίω συνήθως γιατί

  • Ξύπνησα.
  • Θέλω τη μαμά. Αδιάφορο αν είναι ακριβώς δίπλα μου.
  • Δεν θέλω να μου βγάλει τις πιτζάμες. Ποτέ. Για την πάνα, δεν το συζητάω καν.
  • Θέλω να μου φορέσει το δεξί παπούτσι στο αριστερό πόδι.
  • Έσπρωξα την αδελφή μου.
  • Με έσπρωξε κι εκείνη.
  • Τα βρήκα με την αδελφή μου.
  • Θέλω η μαμά να κάθεται στο χαλί.
  • Τα παιχνίδια δεν παίζουν- τα τουβλάκια δεν χωράνε- το αυτοκίνητό μου κόλλησε στην πόρτα και δεν βγαίνει.
  • Σφήνωσα κάτω από τραπέζι/καρέκλα/καναπέ και δεν βγαίνω.
  • Δεν μπαίνει το ένα παιχνίδι στο κουτί του άλλου (τι πάει να πει δεν είναι το δικό του;)
  • Θέλω αυγό. ΤΩΡΑ. (το κλάμα πάει στο τώρα)
  • Θέλω γενικά.
  • Δεν καταλαβαίνουν τι λέω.
  • Δεν καταλαβαίνω τι λέω.
  • Με κοίταξε κάποιος στο δρόμο περίεργα.
  • Με κοίταξε κάποιος.
  • Δεν με κοίταξε κάποιος.
  • Δεν θέλω να πάμε σε αυτό το σουπερμάρκετ αλλά στο άλλο.
  • Δεν θέλω να πάμε από αυτόν τον δρόμο αλλά από τον άλλο.
  • Δεν θέλω να σταματάμε ποτέ με το αυτοκίνητο, ιδίως στα φανάρια.
  • Δεν θέλω να πάμε από το ασανσέρ αλλά από τις σκάλες.
  • Δεν θέλω γενικά.
  • Θέλω αγκαλιά (άσε, ακόμα…).
  • Είπα αύριο κι εννούσα χθες.
  • Είπα πριν κι ενοούσα μετά.
  • Θέλω να έχω πάντα κλειστό το μπουφάν. Και να φοράω και την κουκούλα. Ναι, με ήλιο.
  • Έχω ένα ίχνος φαγητού στις άκρες των χειλιών μου.
  • Δεν θέλω να κάνω ντους.
  • Θέλω να βγάλω μόνος μου τα ρούχα μου.
  • Δεν μπορώ να βγάλω μόνος μου τα ρούχα μου.
  • Δεν θέλω να κοιμηθώ.
  • Θέλω να κοιμηθώ.

Αυτά περίπου, μια οποιαδήποτε μέρα. Τις υπόλοιπες, με τις απαραίτητες προσαρμογές ανάλογα με τα ερεθίσματα. Πάντα στο ίδιο πνεύμα.

Ψέμα στο ψέμα

Top ψέματα που λέμε στους γονείς μας

  • Θα τα μαζέψω. Κάποια στιγμή, στη διάρκεια της ζωής μου.
  • Δεν το έκανα εγώ. Και, τελοσπάντων, το ποιος το έκανε δεν θα φέρει το βάζο πίσω.
  • Δεν θα το ξανακάνω. Ξεχνάω εύκολα.
  • Δεν νυστάζω. Κι όμως, το πιστεύω ακράδαντα. Πάντα.
  • Μόνο 1 φορά. Μόνο ο Μακεδόνας το κράτησε.

Τοp ψέματα που μας λένε οι γονείς μας

  • Δεν θα πονέσει. Από τα ψέματα που στερούνται και της στοιχειώδους φαντασίας. Συνήθως πρόλογος επίσκεψης σε παιδίατρο για εμβόλιο. Πονάνε πάντα, το ίδιο, όλες οι φορές.
  • Θα πάμε αύριο. Δεν ξεχνάω και τόσο εύκολα…
  • Είναι νόστιμο. Να υποθέσω όπως το μπρόκολο, το ψάρι και το πονστάν;
  • Αν το ξανακάνεις, θα πας τιμωρία. Βαριέστε θανάσιμα να μας βάλετε τιμωρία, να μας εξηγείτε πριν και μετά και να ανέχεστε και το κλάμα κατά τη διάρκεια.
  • Δεν έχει άλλο μπισκότο. Τι στο καλό; Μεταξύ τους τρώγονται;
  • Δεν πειράζει. Ναι, κι από μέσα βράζετε.