Έξω

Δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να κάνει ένας μπέμπης 21 μηνών μέσα σε ένα σπίτι μήνα Μάιο με 30 βαθμούς Κελσίου… Να πλύνει τα πιάτα; Να μαζέψει τα χαλιά; Να βάλει μπουγάδα  στα μάλλινα; Θέλω κήπο, πάρκο, κούνιες non stop και να γυρίζουμε σπίτι το βράδυ. Θα μπορούσα να κοιμηθώ κι εκεί– αν δεν φοβόμουν μην μου πέσει το φεγγάρι στο κεφάλι και γίνω κίτρινος…

Τρέξε μπέμπη, τρέξε

Υπάρχει ένα παιχνίδι που το λένε τρέξιμο. Παίζεται, όπως και όλα τα παιχνίδια που σέβονται τον εαυτό τους, με έναν παίκτη. Οι κανόνες είναι αυτοί:

1. Τρέχεις κρατώντας στο χέρι κάτι. Ένα κουτάλι, το κοντρόλ, ένα κινητό, το i-pad, ένα ποτήρι νερό. Πάντως, οπωσδήποτε κάτι. Στο άλλο, επίσης.
2. Μπορείς να πίνεις νερό όσο τρέχεις.
3. Μπορείς να κοιτάς πίσω όσο συχνά θέλεις.
4. Αν βρίσκεσαι σε ανοιχτό χώρο, μη σταματήσεις ποτέ. Αν είσαι σε κλειστό, το όριο είναι ο πρώτος τοίχος που θα βρεθεί μπροστά σου. Μην προσπαθήσεις να περάσεις μέσα του- μάλλον δεν γίνεται. Βάλε τα χέρια σου για φρένο. Χωρίς να σου πέσει τίποτα- γίνεται.
5. Κερδίζει αυτός που θα προκαλέσει τις περισσότερες κρίσεις πανικού στους γύρω του.

Ο δωδεκάλογος του Γιάννη

1. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να καταφέρεις μ’ ένα δυνατό και παρατεταμένο κλάμα.
2. Μπορείς πάντα να φας ένα μπισκότο ακόμα.
3. Το ‘τώρα’ είναι το νέο ‘μετά’!
4. Ξέρεις πολύ καλύτερα από όλους τι πάει με τι. Μην το ξεχνάς την επόμενη φορά που θα συνδυάσεις παντελόνι πιτζάμας, με κοντομάνικο, μπουφάν και ροζ κάλτσες.
5. Όταν πίνεις νερό, βεβαιώσου ότι φτύνεις μία -αρκετά μεγάλη- γουλιά στο πάτωμα. Για εφέ.
6. Βιβλία είναι ένα παιχνίδι που πρέπει να φτάσεις από το εξώφυλλο στο οπισθόφυλλο γυρνώντας όσο πιο γρήγορα μπορείς τις σελίδες. Μετά, πρέπει να το πετάξεις μακριά. Κερδίζει αυτός που το θα το πετάξει μακρύτερα. Επαναλαμβάνεις όσο χρειάζεται.
7. Όλα είναι θέμα στρατηγικής.
8. Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείς να κερδίσεις και με το γέλιο- σαφώς λιγότερα από αυτά που κερδίζονται με το κλάμα.
9. Μην αναβάλλεις ποτέ για αύριο τις ζημιές που μπορείς να κάνεις σήμερα.
10. Υπάρχουν στιγμές μέσα στη μέρα που ο αντίπαλος έχει λυγίσει. Δράσε ανενόχλητος.
11. Μπροστά σε τρίτους, προσπάθησε να δείχνεις καλός -κάνε τους γονείς σου να φαίνονται χαζοί.
12. Όταν κάθεσαι στο καρεκλάκι του αυτοκινήτου, απαίτησε να σου κρατούν το χέρι. Αν δεν μπορούν, μίλησέ τους για τον Τιραμόλα.
13. Είναι ή εσύ ή εκείνοι. 

(Δεκατρία. Να τ’ αφήσω; Τ’αφήνω.)

Αντίο πιπίλα

Τις φορές που κλαίω, φωνάζω, πετάω κάτω τα παιχνίδια, αλλάζω κανάλια ή κλείνω την τηλεόραση, κατεβάζω τα βιβλία από τη βιβλιοθήκη, αναποδογυρίζω τα μπολ με τα δημητριακά και το γάλα στο χαλί ή βάφω με μαρκαδόρο τη γλώσσα μου, η μαμά αναζητά σαν τρελή μία πιπίλα, ψάχνει κάτω από μαξιλάρια και χαλιά, σε συρτάρια, στις τσέπες της ή στο ψυγείο κι όταν την βρίσκει μου τη βάζει γρήγορα στο στόμα και την κρατά εκεί με το χέρι της, ανακουφισμένη και γαλήνια. Αυτό που με προβληματίζει τώρα λοιπόν που ήρθε η ώρα να κόψω κι εγώ την πιπίλα είναι ποιος το λέει στη μαμά μου…

Το σίδερο

Θέλω να σιδερώσω. Δηλαδή θέλω να σιδερώσω στην αληθινή σιδερώστρα με το ψεύτικο σίδερο. Θέλω να σιδερώσω τα παιχνίδια μου. Θέλω να σιδερώσω πάνω στην αληθινή σιδερώστρα τη ψεύτικη σιδερώστρα. Θα μπουρούσα να θέλω να σιδερώσω και το σίδερο, αλλά ακόμα δεν έχω βρει πως. Μ’ αρέσει το σιδέρωμα. Σχεδόν όσο μ’ αρέσει και η μπουγάδα.