Δώρα τώρα

Θα μπορούσε η Νεράιδα που παίρνει την πιπίλα και φέρνει δώρα, να φέρει τα δώρα αλλά να πάρει αντί για τις πιπίλες, τα παπούτσια μου; Επίσης, θα μπορούσε ο Αη Βασίλης να μπερδέψει τις ημερομηνίες και να φέρει τα χριστουγεννιάτικα δώρα… τώρα; Εγώ δεν θα τον παρεξηγήσω. Και δεν θα το πω πουθενά.

Ζάρια

Μπορεί αυτά τα ζάρια που δεν έπαιξε ποτέ ο Θεός με το σύμπαν να μου τα δανείσει για λίγο να παίξω εγώ μαζί τους; Έχω so χάσει τα δικά μου κάτω από τον καναπέ…

Ζημιά

Μόλις έχυσα όλο το γάλα πάνω στα ρούχα μου και τον καναπέ. Η μαμά κοιτάζει σαν να μην πιστεύει στα μάτια της. Μαμά, λυπάμαι, αλλά είναι ακριβώς αυτό που νομίζεις και αυτό ακριβώς που φαίνεται.

Αναθεώρησα

Και να σκεφτείς ότι κάποτε για να φάω έπρεπε να πατάω όλα τα κουμπιά του απορροφητήρα και να αυξομειώνω την ένταση μέχρι την τελευταία μπουκιά. Μετά, να ρίξω και ένα πάτημα στον φούρνο μικροκυμάτων. Ευτυχώς που η μνήμη ξεκινά μετά τα 3 και που κανείς δεν έχει καταγράψει πουθενά αυτή την ηλίθια συνήθειά μου.

Αγκαλιά

Πραγματικά, μαμά, πιστεύεις ότι υπάρχει κατάλληλη και ακατάλληλη στιγμή για να με πάρεις αγκαλιά; Και έστω ότι υπάρχει. Να το ξεκαθαρίσουμε μία και καλή: κατάλληλη είναι όταν πλένεις τα πιάτα, όταν ανακατεύεις το φαγητό στην κατσαρόλα, όταν βγάζεις το ταψί από τον φούρνο, κυρίως όταν κάνεις μπάνιο και ακατάλληλη είναι όταν δεν την θέλω εγώ.