That awkward moment

Αυτή η αμήχανη στιγμή που συνειδητοποιείς ότι…

• τα ουρλιαχτά που ακούγονται μέσα στο σουπερμάρκετ δεν είναι τα δικά σου.
• δεν θες να φας άλλο ένα σοκολατάκι.
• το συγγνώμη που λες δεν σε γλιτώνει αυτή τη φορά από την τιμωρία.
• αρχίζεις να περνάς καλά στην τιμωρία.
• το σπανακόριζο δεν είναι και τόσο μπλιαχ.
• οι μουτζούρες που ζωγραφίζεις είναι όντως μουτζούρες.
• τα παιχνίδια σου μιλάνε πιο πολύ από εσένα.
• τα παιχνίδια σου μιλάνε πιο καθαρά από εσένα.
• τα παιχνίδια σου μιλάνε.

Αυτή η αμήχανη στιγμή που…

• θέλεις να παίξεις πιο πολύ με τους γονείς του παιδιού που ήρθαν στο σπίτι παρά με το ίδιο το παιδί.
• μιλάς στις κούνιες μ’ ένα παιδάκι και συνειδητοποιείς ότι δεν θυμάσαι το όνομά σου οπότε αφήνεις συστάσεις για μετά.
• αφού σε κουρέψουν, ψάχνεις να βρεις ποιο είναι αυτό το παιδάκι που σε κοιτάει στον καθρέφτη.
• μπαίνεις σ’ ένα πάρτι και συνειδητοποιείς ότι φοράς την ίδια πιπίλα με έναν άλλο καλεσμένο.
• μπαίνεις στην τουαλέτα του πάρτι και συνειδητοποιείς ότι φοράς την ίδια πάνα με έναν άλλο καλεσμένο.
• μπαίνεις στην τουαλέτα του πάρτι και συνειδητοποιείς ότι φοράς το ίδιο πουλί με έναν άλλο καλεσμένο.
• μπήκες στην τουαλέτα του πάρτι χωρίς να χτυπήσεις την πόρτα.

Τιμωρία: αναντιστοιχίες

Αν για ό,τι σπας παίρνεις τιμωρία, δεν θα έπρεπε για ό,τι δεν σπας να παίρνεις βραβείο; Σκεφτείτε το…

Διατροφικές μου συνήθειες

1. Κάτι που τρώω με άνεση σήμερα δεν σημαίνει ότι θα το φάω με άνεση και αύριο. Ξεχάστε λοιπόν το επιχείρημα «τα γιουβαρλάκια ήταν το αγαπημένο σου φαγητό!» και επικεντρώστε όλη σας την προσοχή στο ‘ήταν’. Επίσης, δεν σημαίνει ότι δεν θα τα τιμήσω μεθαύριο.
2. Ποικιλία: Να μια λέξη που θα πρέπει να διαχωριστεί τελείως από τη διατροφή των νηπίων.
3. Μονοφαγία: Ήρθε η ώρα να της δώσουμε τη θέση που της αξίζει.
4. Οτιδήποτε έχει διαφορετικό χρώμα ή υφή πάνω στο κύριο σώμα της τροφής, αποτελεί ξένο σώμα ή, απλούστερα, «φλούδα». Φλούδα δηλαδή μπορεί να έχει το –καθαρισμένο- μήλο αλλά και η φακή, το κοτόπουλο, το ψωμί, ακόμα και η πορτοκαλάδα. Σας την υποδεικνύω, την βγάζετε με το χέρι σας, την τρώτε και συνεχίζουμε από εκεί που είχαμε μείνει.
5. Από την παραπάνω θεωρία (απαγόρευση συνύπαρξης διαφορετικών χρωμάτων και υφών στην ίδια μπουκιά) εξαιρείται η πίτσα. Για ευνόητους λόγους.
6. Μην βάζετε σε όλα τα λαδερά, κρέας. Είναι ή φασολάκια ή κοτόπουλο. Μην τα μπερδεύετε στην ίδια κουταλιά μαζί γιατί το ένα απορρίπτει το άλλο ως φλούδα (βλέπε πριν). Επίσης, μην λιώνετε με το πιρούνι το κοτόπουλο για να κρυφτεί κάτω από τα φασολάκια. Εξέχουν οπωσδήποτε οι ίνες, άρα φλούδα.
7. Μην μας δίνετε πολλές επιλογές. Πάντα να ξέρετε ότι στις πολλές επιλογές υπερισχύει η μία. Και είναι αυτή στην οποία ποντάρατε και ελπίζατε λιγότερο.
8. Το θεωρώ αυτονόητο, αλλά μάλλον δεν είναι για όλους. Το ότι τρώω π.χ. φακές δεν συνεπάγεται ότι μου αρέσουν όλα τα φαγητά της κατηγορίας- θα έλεγα το αντίθετο: Από όλα τα όσπρια, μου αρέσουν ΜΟΝΟ οι φακές.
9. Αν υπάρχει ψωμί μαζί με το φαγητό θα φάω ψωμί χωρίς το φαγητό. 
10. Αλήθεια τώρα, περιμένει κανένας να φάω σαλάτα;;;
11. Μην μετονομάζετε φαγητά πιστεύοντας ότι δεν θα το προσέξουμε. Το ψάρι δεν είναι κοτόπουλο, η φασολάδα δεν είναι φακές, η κολοκυθόπιτα δεν είναι τυρόπιτα, η τυρόπιτα δεν είναι πίτσα, η μαύρη σοκολάτα δεν είναι καφέ σοκολάτα.
12. Υπάρχουν μέρες που το φαγητό απλώς δεν είναι στην προσωπική μας ατζέντα. Live with it!
13. Το ότι μια τυχαία μέρα κάτω από αδιευκρίνιστες τυχαίες συνθήκες έφαγα ρεβιθάδα σε μία ταβέρνα, πραγματικά δεν σημαίνει ότι θα τη φάω και στο σπίτι.
14. Θα μασάω όση ώρα θέλω.
15. Δεν είναι ότι εγώ τρώω λίγο αλλά ότι όλοι οι άλλοι τρώνε πάρα πολύ. Αλήθεια.
16. I don’t care που το τάδε παιδάκι τρώει όλο το φαγητό του. Στατιστικά να το δεις, ένα άλλο, στο απέναντι σπίτι, αφήνει το μισό. Και τελοσπάντων, παραείμαστε όλοι μεγάλοι για τέτοια επιχειρήματα…
17. Είσαι ό,τι δεν τρως.
18. «Φάε για να μεγαλώσεις.» Γουάου… Το κίνητρο!