Tag Archives: πεταμένα παιχνίδια

by

Συμβουλές προς γονείς

  • Όταν τσακώνεστε μπροστά μας, μην λέτε «μην τσακωνόμαστε μπροστά στα παιδιά». Το κάνετε χειρότερο.
  • Αν θέλετε να λειτουργήσει το πρότζεκτ ας-τους-αποσπάσουμε-την-προσοχή-από-το-κλάμα, φροντίστε τουλάχιστον να αξίζει ο αιφνιδιασμός. Να είναι από ένα μηχανοκίνητο αυτοκίνητο, ένα γιγαντιαίο τραμπολίνο ή μία βροχή μετεωριτών και πάνω…
  • Σοβαρολογείτε ότι θα μας πείσετε με οτιδήποτε ξεκινά από ‘πόσες φορές σου έχω πει να’…;
  • Το ότι ζητάω συγγνώμη δεν σημαίνει ότι δεν θα ξανακάνω την ίδια ακριβώς ζημιά, το επόμενο δευτερόλεπτο.
  • Κι επιτέλους, σταματήστε να παραπονιέστε ότι πατάτε πάνω σε τουβλάκια, πλαστελίνες και αυτοκινητάκια… Άλλοι πατάνε πάνω σε κάρβουνα.
by

Το δωμάτιο του μπέμπη

Επειδή πολύς λόγος γίνεται στο ίντερνετ για τα δωμάτια των παιδιών, έφτασε η ώρα να σας παρουσιάσω και το δικό μου δωμάτιο.

Το βασικό του θέμα είναι ο ‘αφηρημένος εξπρεσιονισμός’ ή, σε άπταιστα ελληνικά, οι ‘μουτζαλίτσες’. Η εκτέλεσή του θέματος δεν ήταν και τόσο εύκολη καθώς το εμπόριο δεν διαθέτει τέτοιες ταπετσαρίες, βάλε κι ότι ο Τζάκσον Πόλοκ έχει πεθάνει. Ανέλαβα λοιπόν δράση και ζωγράφισα εγώ τις μουτζαλίτσες στον τοίχο- πάντα με πολλή αγάπη.

Υπάρχουν, φυσικά, και παράπλευρα θέματα: αυτοκόλλητα πάνω σε αυτοκόλλητα, σκισμένα αυτοκόλλητα πάνω σε σκισμένα αυτοκόλλητα, ίχνη από πλαστελίνες, ίχνη από κόλλα, ίχνη από ίχνη…

Για τα έπιπλα, μετά από τρελή έρευνα 10 λεπτών, καταλήξαμε ικέα, γιατί θέλαμε να είναι μοναδικά και να μην τα έχει κανένα άλλο παιδάκι στην Ελλάδα και την Ευρώπη και γιατί λατρεύω το σκανδιναβικό ντιζάιν, το σκανδιναβικό κρύο και το σκανδιναβικό κεφτεδάκι.

Ένα σούπερ γλυκούλι πατημένο φωτιστικό συμπληρώνει αυτήν την όμορφη, σούπερ ατμόσφαιρα ενώ ο σωρός με τα παιχνίδια στο πάτωμα και τη ραφιέρα να χάσκει άδεια δίνει την ηρεμία και τη γαλήνη που κάθε μπέμπης χρειάζεται για να μεγαλώσει με ασφάλεια.

Σε μια έκρηξη μεγαλοψυχίας, δεν θα αναφερθώ καθόλου στο γεγονός ότι μοιράζομαι αυτό το γλυκούλι δωμάτιο με τη γλυκούλα αδελφή μου ενώ υπάρχει και ένα τρίτο δωμάτιο στο σπίτι όπου οι γονείς μου διατηρούν το γραφείο τους: έναν χώρο με άπειρα βιβλία που κανείς δεν διαβάζει ποτέ και έναν υπολογιστή στον οποίο σαχλαμαρίζουν όλη τη μέρα στο ίντερνετ- όταν δεν βλέπω χάιντι και μίκυ. Κατόπιν τούτων, το ότι  μοιράζομαι και εγώ τις νύχτες κάποιες ώρες το κρεβάτι τους, ας καταχωρηθεί ως απλή πράξη απόδοσης δικαιοσύνης.

 

Υγ1: εντάξει, θα κάνουμε ανακαίνιση. Υγ2: κατά βάθος, πάντα ονειρευόμουνα ένα δωμάτιο με θέμα ‘αυτοκινητάκια’ αλλά όταν έδειξα στη μαμά το κόκκινο κρεβάτι-αυτοκίνητο που ήθελα, έπαθε κρίση πανικού και έτσι όλοι συμβιβαστήκαμε με την αμέσως επόμενη επιλογή μου.

by

Τα βιβλία

Από τη στιγμή που όλα μας τα παιχνίδια και τα μισά τάπερ είναι πεταμένα στο πάτωμα – ‘πεταμένα’ για τους άλλους, ‘τοποθετημένα’ για μένα- γιατί τα βιβλία να είναι σε βιβλιοθήκες; Επόμενο project, λοιπόν, να κατεβάσω από τα ράφια τα βιβλία και να τα απλώσω το ένα δίπλα στο άλλο, σαν πλακάκια στο πάτωμα –να βάλω και δεύτερη σειρά από πάνω αν χρειαστεί. Και να ανοίξω μπροστά μου τις εξής επιλογές:

  1. Να βάλω ανάμεσά τους πλαστελίνη για να κολλήσουν.
  2. Να μουτζουρώσω τα εξώφυλλα. Με μαρκαδόρους, εννοείται, που βγαίνουν στο πλύσιμο.
  3. Να μην τα σκίσω- δεν είμαι τέτοιο παιδί.
  4. Να πηδάω πάνω τους για να δω αν είναι τραμπολίνο. Αφού διαπιστώσω ότι δεν είναι, να τα βαρεθώ.
  5. Να πάω από τώρα τιμωρία στο δωμάτιό μου, να γλιτώνουμε διαδικαστικά και συγκινήσεις.
by

Παιχνίδια παντού

Αν είχαν φτιαχτεί για να είναι τακτοποιημένα μέσα σε κούτες και θήκες φύλαξης δεν θα ήταν παιχνίδια. Θα ήταν χειμωνιάτικα.