Tag Archives: μπαλκόνι

by

Έκτακτα μέτρα: καύσωνας

Σήμερα είμαστε κλεισμένοι μέσα στο σπίτι. Απαγορεύεται να βγούμε έξω για οποιονδήποτε λόγο. Πριν λίγο άνοιξα την πόρτα και βγήκα στο μπαλκόνι και η μαμά έβαλε τις φωνές, έτρεξε πίσω μου, με άρπαξε, με έσπρωξε μέσα και διπλοκλείδωσε την πόρτα πίσω μου. Υποθέτω πως έξω βρίσκονται τα Πουλιά του Χίτσκοκ, η Σφαίρα ή άλλες εξωγήινες μορφές ζωής που διψάνε για εκδίκηση. Θα είμαστε σε καραντίνα μέχρι αύριο το πρωί που τα πουλιά και οι εξωγήινοι θα έχουν επιστρέψει στις φωλιές και στους πλανήτες τους.

Κανείς τους βέβαια δεν ξέρει ότι για κάτι τέτοιες ακριβώς περιπτώσεις φυλάω κάτω από το κρεβάτι μου ένα νεροπίστολο.

by

Μυρμήγκια

Έχουμε πολλά στο μπαλκόνι μας. Είναι πολύ ωραίο να τα βλέπεις να περπατούν το ένα πίσω απ’ το άλλο και να χάνονται σε μυστικές τρύπες. Είναι τόσο μικρά… Ποτέ δεν μου είχε περάσει απ’ το μυαλό να τα πατήσω, μέχρι που η μαμά φώναξε ‘Μην τα πατάς!’ κι εγώ άκουσα το πιο καθαρό ‘Πάτα τα!’ της ζωής μου. Αυτή φταίει που τώρα έχουμε μερικά μυρμήγκια λιγότερα στο μπαλκόνι μας.

by

Ούτε κιχ

Απόλυτη ησυχία. Οι γονείς μου νιώθουν τόσο ευτυχισμένοι που ενώ στο πίσω, στο μπροστά και στο γύρω-γύρω μέρος του μυαλού τους ξέρουν πως είναι ανησυχητική, αφήνονται στη σιωπηλή μελωδία της και παρακαλούν να κρατήσει λίγο ακόμα… Μέγα λάθος! Θα έπρεπε να (με) ξέρουν καλύτερα! Γιατί τα τελευταία 5 λεπτά βρίσκομαι στο μπαλκόνι και

  • Έχω αδειάσει όλη σχεδόν τη γλάστρα από το χώμα της στο πάτωμα.
  • Το χώμα αυτό βρίσκεται πια στα μαλλιά μου, στα νύχια μου, στην πάνα μου, στις τσέπες μου, στο στόμα μου.
  • Έχω ανέβει στο τραπέζι του μπαλκονιού, αφού ανέβηκα στην καρέκλα και πειράζω κάτι χαζά φυτά που τα λένε κακτάκια. Δεν τσιμπάνε τόσο όσο μου έχουν απαγορεύσει να τα αγγίζω.
  • Έχω ανοίξει τη βρύση μετατρέποντας το πεσμένο χώμα σε λάσπη. Την  πατάω και πέφτω… Δεν πόνεσα. Είμαι καφέ.
  • Διπλώνομαι στο λάστιχο και πέφτω. Δεν πόνεσα. Το λάστιχο, μπορεί.
  • Τώρα θα κλάψω.
  • Όλα τα παραπάνω.

Συμπέρασμα: Ποτέ γονιός δεν είδε καλό από παρατεταμένη, απόλυτη ησυχία. Ή αλλιώς: αγαπητοί γονείς, όταν η σιωπή σας φαίνεται ύποπτη, είναι.