Η αδελφή μου κι εγώ

Νιώθω πολύ τυχερός που έχω την, κατά δύο χρόνια σχεδόν μεγαλύτερη, αδελφή μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτήν, για τους παρακάτω λόγους:

1. Καταρχάς, έχω ενδιαφέρουσα προσωπική ζωή. Της αδελφής μου. Πηγαίνω στα πάρτι των συμμαθητριών της, στις επιδείξεις του μπαλέτου της, στις παραστάσεις του σχολείου της. Ζω έντονα. Τη ζωή της άλλης.

2. Μετά, ζω μια ζωή με εκπλήξεις. Ήξερα ακριβώς από πριν σε ποιο σχολείο θα πάω (γιατί πηγαίναμε εκεί τα 2 τελευταία χρόνια καθημερινά την αδελφή μου), ποια θα είναι η τάξη μου, η δασκάλα μου και σε ποια κρεμάστρα θα κρεμάσω την τσάντα- της αδελφής μου (είχε και γαλάζιο, δεν είχε πάθει τίποτα, την κρατήσαμε). Τι, δεν είναι έκπληξη τι ρούχα θα φοράω κάθε μέρα;

3. Παίρνω όλα σχεδόν τα πράγματα από δεύτερο χέρι. Παιχνίδια, καρότσι, κάθισμα, γιογιό, μπιμπερό, κρεβάτι, δωμάτιο, κάλτσες. Συμβάλω έτσι στην οικονομία της οικογένειας για να μαζέψουν λεφτά να ξαναπάρουν κάτι για την αδελφή μου ώστε να το πάρω εγώ μετά από δεύτερο χέρι.

4. Έχω σαφώς λιγότερες φωτογραφίες και βίντεο. Έλα μωρέ τώρα, τι να τα κάνεις, πιάνουν χώρο και στον σκληρό- με βλέπω στη φωτό του βιβλιαρίου, με βλέπω και στον καθρέφτη, θα με δω και στη φωτογραφία της ταυτότητας.

5. Έχω καταρρίψει στην πράξη τον μύθο ότι υπάρχουν κοριτσίστικα και αγορίστικα παιχνίδια και παιδικά. Όταν είσαι απασχολημένος με χέλοου κίτι, μπίντος και τζελάρτι, φυσικά και πιστεύεις ότι μπεν τεν και κορμίτι είναι μάρκες δημητριακών. Και ότι το κινόα είναι ο νέος σούπερ ήρωας της Ντίσνεϊ.

6. Δεν μου ανήκαν –μέχρι φέτος που πήγα σχολείο, τουλάχιστον- ούτε οι αρρώστιες μου. Κόλλαγα τις ιώσεις της αδερφής μου, που έφερνε από τους συμμαθητές του σχολείου της. Α, και έχω –φυσικά- τη δική της παιδίατρο.

7. Μου ανήκει δικαιωματικά το κάθισμα στο καρότσι του σουπερμάρκετ, όμως. Να σταθούμε, εδώ.

8. Εννοείται ότι δεν θα άλλαζα την αδελφή μου με τίποτα. Θα την έβαζα όμως -διάολε- να γεννηθεί δυο χρόνια μετά από μένα..

Photo Via

20 φράσεις που δεν λέμε ποτέ σε ένα τρίχρονο.

Εκτός αν θέλουμε να ακούσουμε τις πληρωμένες απαντήσεις του.

1. Ο καφές είναι για τους μεγάλους.

Ναι, όπως ήταν και το κινητό τους, το κρεβάτι τους, τα κλειδιά τους και η προσωπική τους ζωή.

2. Απαγορεύεται!

Από τις λέξεις που ακούει πιο συχνά ένα τρίχρονο. Ισχύει πραγματικά μόνο στο 2% των περιπτώσεων. Μεταξύ μας, ούτε σ’ αυτές πας φυλακή…

3. Δεν θα το ξαναπώ!

Θα το ξαναπείς!

4. Την επόμενη φορά που θα το κάνεις αυτό, μπλα μπλα μπλα…

Λάθος χρήση αριθμού. Εννοούν ‘τις επόμενες φορές’. Και το μπλα μπλα μπλα σπάνια εφαρμόζεται.

5. Θέλω να μιλήσουμε. (Ή και) Πρέπει να μιλήσουμε.

Πρόλογος για κάτι που δεν θέλεις με τίποτα να ακούσεις. Θα ήταν προτιμότερο να ήσουν 33 και να ακολουθούσε απλώς το «θέλω να χωρίσουμε…».

6. Είμαι όμορφη;

Ερώτηση παγίδα, για όλες τις ηλικίες. Θα ήταν προτιμότερο να ήσουν 43 και να αρκούσε μόνο να γυρνούσες πλευρό. Ό,τι και να της πεις, θα τα κάνεις χειρότερα. Είναι από εκείνες τις μέρες…

7. Ποτέ!

Πας στοίχημα;

8. Τώρα!

Ποτέ.

9. Είμαι τόσο υπερήφανη για σένα.

Παγίδα. Ακολουθείται από ένα «αλλά». Ή από ένα «όμως».

10. Έχεις καταφέρει τόσα πολλά πράγματα μόνος σου.

Ακόμα περιμένεις το «αλλά».

11. Αλλά τα κακά τα κάνουμε στη λεκάνη.

Τόσο ωραίος πρόλογος, τόσο μπλιαχ κατάληξη.

12. Είναι πολύ επικίνδυνο.

Αν σας είχα ακούσει, τώρα ακόμα θα μπουσούλαγα.

12. Μην χτυπάς την αδελφή σου.

Δεν θα πω τα κοινότυπα «εκείνη το ξεκίνησε πρώτη» και άλλες τέτοιες αηδίες. Απλώς, με διασκεδάζει.

13. Είσαι τόσο μεγάλος!

Κατάλαβα, το πάτε στο μπιμπερό.

14. Θα είσαι πάντα το μικρό μου!

Να παραβλέψω το γεγονός ότι μου προκαλείτε ηλικιακή σύγχυση. Μπορώ να έχω τώρα πίσω πάνα και πιπίλα;

15. Θα μετρήσω μέχρι το 10.

Θα με είχες ακόμα και αν σταματούσες στο 3, αλλά, διάολε, δεν χάνω αυτό το κρεσέντο με τίποτα.

16. Ξέχασέ το.

Δεν ξεχνώ.

17. Θέλω να σταματήσεις αυτό που κάνεις. Τώρα.

Αν ήθελα να σταματήσω αυτό που κάνω, θα το είχα σταματήσει. Και πίστεψέ με, μπορώ να φωνάξω πιο δυνατά. Όσο για το τώρα, δες 8.

18. Μην πετάς άμμο στην αδελφή σου.

Είπαμε, με διασκεδάζει.

19. Μην τρως άμμο.

Δεν τρώω, δοκιμάζω.

20. Φτύσε την άμμο. Τώρα. Και μην με γλείφεις.

Από τις εκφράσεις που δεν περίμενες να ξεστομίσεις λίγα χρόνια πριν. Έτσι, μαμά;

Κι αν είμαι ζεν…

Τελικά δεν είναι και τόσο χάλια να είσαι το δεύτερο παιδί της οικογένειας. Πολλές φορές, αυτό σου δίνει μια έτοιμη, εύκολη απάντηση για όλα. Είναι απλό. Ας πούμε, θέλει η αδελφή σου να δει Χάιντι… Άρα, εσύ θέλεις Μίκυ. Θέλει η αδελφή σου να πάτε έξω… Επομένως, εσύ μέσα. Ή, θέλει αυτή να ζωγραφίσει. Ωραία, θες κι εσύ. Με τα δικά της χρώματα, στο δικό της μπλοκ, τη δική της ζωγραφιά, την ώρα που ζωγραφίζει, πάνω σ’ αυτό που ζωγραφίζει, με τα δικά της δάχτυλα.

Είναι απλό. Δεν φοβάσαι τίποτα, δεν ελπίζεις τίποτα. Είσαι δεύτερος.