H απορία της ημέρας

Εφόσον μπορούμε να κάνουμε τσουλήθρα στο ουράνιο τόξο, γιατί να μην μπορούμε να κάνουμε και ουράνιο τόξο στην τσουλήθρα;

Η αδελφή μου

Είναι όμορφη, έξυπνη, νέα. Θα μπορούσε να έχει όποια μαμά θέλει… Γιατί έπρεπε να διαλέξει τη δική μου;

Βρέχει

Προσπαθούν να μου εξηγήσουν με επιχειρήματα ότι όταν βρέχει, καθόμαστε μέσα στο σπίτι για να μην βραχούμε. Προσπαθώ να τους εξηγήσω με νοηματική ότι όταν βρέχει, βγαίνουμε έξω από το σπίτι για να βραχούμε. Δεν έχω επιχειρήματα. Το κλάμα πια δεν πιάνει- το συνήθισαν. Θα δοκιμάσω μούτρα. Θα πέσω σε κατάθλιψη- ακόμα και οι μπέμπηδες μελαγχολούν…

Είναι κρίμα τόσο ωραία βροχή να πάει χαμένη!

Πώς περνάω τις Κυριακές μου

Πέρα απ’ την πλάκα, αυτό με τις εκλογές συνεχίστε το… Το σχολείο του μπαμπά είναι υπέροχο, το παραβάν όνειρο, το διάφανο κουτί που πετάς μέσα το φακελάκι μούρλια και τελοσπάντων από το να κόβεις και να κολλάς κάρτες για τη γιορτή της μητέρας που πέφτει επίσης τις Κυριακές, ψηφίζω δαγκωτό εκλογές…

Εγώ δεν είμαι εγώ

Νόμιζα ότι ήμουν διαφορετικός. Πίστευα ότι έχω ένα σπάνιο ταλέντο που με έκανε ξεχωριστό και ακαταμάχητο. Δεν είμαι. Από σήμερα μετράω από το ένα ως το δέκα– με ελάχιστη βοήθεια. Ξεχάστε τον μπέμπη τον αμίλητο, τον ιδιαίτερο, τον ταλαντούχο. Πια, δεν με αναγνωρίζω. Είμαι ένας από όλους σας- ένας οποιοσδήποτε μπέμπης. Κοινότυπος. Φυσιολογικός. Μπανάλ.

Μιλάω.